Hayatta bazı kitaplar vardır ki sadece okunmaz, hissedilir.
Henüz 19 yaşındaydım; elimde incecik bir kitap vardı ama sayfalarına sığan derinlik, kalbimde sonsuz izler bıraktı.
Ne çok şey katmıştı bana… Seksen yaşında bir büyükanne, uzaklara gitmiş torununa mektuplar yazıyordu. Sevgiyle, içtenlikle… Kimi zaman pişmanlık, kimi zaman umutla örülmüş satırlar. O mektuplarda sadece bir kadının hayat hikâyesi değil; nesiller arası bir köprü, bir tür yaşam vasiyeti vardı.
Büyükanne, torununa şöyle diyordu:
“Yapmaya değecek tek yolculuk, içimize yaptığımız yolculuktur. O özgün çağrıya kulak vermeli, yüreğimizin götürdüğü yere gitmeliyiz.”
O satırlardan öylesine etkilenmiştim ki... Kitabı göğsüme bastırarak yattığımı, uyurken yüreğimin götürdüğü yerlere doğru yol aldığımı hatırlıyorum. Sanki torunu benmişim gibi, her satır bana yazılmış gibiydi.
Hayat Koşarken, İçimiz Sessizleşiyor
Ama zaman, biz unutsak da ilerliyor. Hayatın koşturmacası o sıcak sözleri bile silip süpürebiliyor.
Ta ki…
Oğlumun, hayalinden vazgeçmeye niyetlendiğini gördüğüm zamana kadar.
O an içimde bir şey kıpırdadı. Unuttuğumu sandığım bir ses, yıllar öncesinden yankılandı: büyükanne!
Sanki bana o sözleri yeniden fısıldadı. Ben de aynı sözlerle oğluma döndüm:
“Yapmaya değecek tek yolculuk, içimize yaptığımız yolculuktur. O özgün çağrıya kulak vermeliyiz. Hayallerinden vazgeçme, umutsuzluğa kapılma.”
O an içimden şöyle geçirdim:
“Tecrübelerini paylaştığın için teşekkür ederim, büyükanne.”
🌱 Bir Satır, Bir Ömür Etkileyebilir
Ve geriye yalnızca bir dileğimiz kalıyor.
Bizden sonraki birinin, kendi yüreğinin götürdüğü yere gidebilmesi…
❓ Sizin Yüreğinizin Götürdüğü Yer Neresi Oldu?
📖 "Yüreğinin Götürdüğü Yere Git" kitabını siz de okudunuz mu?
💭 Sizin için ne ifade etti?
🚪 Hayatınızda kalbinizin sesini dinleyerek attığınız en önemli adım neydi ve size ne öğretti?
👉 Yorumlarda buluşalım.
Belki sizin yolculuğunuz da bir başkasına ilham olur
Yorumlar
Yorum Gönder